natrzeć na wroga

См. также в других словарях:

• nacierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nacieraćam, nacieraća, nacieraćają, nacieraćany {{/stl 8}}– natrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, nacieraćtrę, nacieraćtrze, nacieraćtrzyj, nacieraćtarł, nacieraćtarli, nacieraćtarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• naprzeć — dk XI, naprzećprę, naprzećprzesz, naprzećprzyj, naprzećparł, naprzećparty napierać ndk I, naprzećam, naprzećasz, naprzećają, naprzećaj, naprzećał 1. «przycisnąć coś mocno, mocno nacisnąć na coś stawiającego opór» Naparł na drzwi, aż wyleciały z… …   Słownik języka polskiego

• uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• zetrzeć — dk XI, zetrzećtrę, zetrzećtrzesz, zetrzećtrzyj, starł, starty, starłszy ścierać ndk I, zetrzećam, zetrzećasz, zetrzećają, zetrzećaj, zetrzećał, zetrzećany 1. «usunąć z czegoś zewnętrzną warstwę przez pocieranie czymś twardym, szorstkim,… …   Słownik języka polskiego